Ik zag laatst een filmpje waarin een psycholoog zijn patiënten een kort en bondig advies gaf.

STOP IT!

Geniaal en simpel, maar daarmee nog lang niet makkelijk.

Zo is het ook met pesten. Ik heb nog nooit iemand gesproken die het oneens is met de stelling: “Er zou niet gepest moeten worden”. Niemand wil gepest worden en naar mijn mening wil niemand pesten. Waarom gebeurt het dan toch?

Pesters lijken mensen die zich beter proberen te voelen door anderen naar beneden te halen.

Pesters lijken vaak mensen met een laag zelfbeeld.

Pesters lijken mensen die jaloers zijn op iets wat anderen hebben of kunnen dat zij zelf niet hebben of kunnen.

De slachtoffers zijn vaak de wat introvertere mensen. Vaak, lang niet altijd!

Ik benoem hier een paar open deuren, maar het probleem is zo divers dat je er moeilijk een “sticker” op kunt plakken. Dat maakt ook de oplossing niet eenvoudig.

Iets wat makkelijk klinkt: Een respectvolle samenleving voor mens, dier, natuur en alles om ons heen….klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Toch ben ik ervan overtuigd dat het kan.

Niet van vandaag op morgen, nee ook niet volgende week.
Als we elke dag een stapje zetten, ieder op zijn of haar manier, dan komen we in elk geval elke dag dichter bij het doel.